Имрӯз дар ноҳияи Бобоҷон Ғафуров Рӯзи Ваҳдати миллӣ бо шукӯҳи хоса таҷлил гардид. Ин санаи муҳим, ки рамзи якпорчагӣ, сулҳу оромӣ ва фардои дурахшони Тоҷикистон аст, сокинони ноҳияро дар Қасри фарҳанги ҷамоати деҳоти Ҳайдар Усмон гирд овард. Чорабинии идона бо садои пурифтихори Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон оғоз ёфт, ки ҳар як ҳозирро бо эҳсоси баланди ватандорию ватандӯстӣ фаро гирифт. Сипас, муовини якуми раиси ноҳия Абдуаҳад Ҳакимзода суханронӣ намуда, паёми табрикотии раиси ноҳияи Бобоҷон Ғафуров, Нусратулло Салимзодаро ба самъи ҳозирин расонид. Ӯ дар суханони худ бо ифтихор таъкид кард: "Ваҳдати миллӣ, ки мардуми шарифи Тоҷикистон бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон онро бунёд намудаанд, на танҳо як мафҳуми сиёсӣ, балки сарчашмаи ҳамаи рушду комёбиҳои халқу миллати Ватани азизамон мебошад." Суханони ӯ бори дигар тасдиқ карданд, ки чӣ тавр ин ваҳдат кишварро ба сӯи пешрафтҳои бузурги сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ раҳнамун сохта, Тоҷикистонро дар ҷаҳони муосир ба мақоми шоистае расонидааст.
Ҳозирин бо дили пур аз эҳсос солҳои душвори гузаштаро, ки кишвар дар гирдоби низоъҳои дохилӣ қарор дошт, ба ёд оварданд. Аммо пас аз имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ, ба шарофати сиёсати хирадмандонаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, Тоҷикистон қадамҳои устувор ба сӯи эъмори давлати навин гузошт. Иродаи қавии Сарвари давлат имкон дод, ки ҳадафи бунёди ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ амалӣ гардад. Маҳз ҳамин фарҳангдӯстӣ, хирадписандӣ ва ваҳдатгароиву сулҳпарварии миллати шарафманди тоҷик, инчунин азму иродаи қавӣ ва пуштибонии мардум аз сиёсати пешгирифтаи Пешвои миллат буд, ки имрӯз мо ба ин рӯзҳои нек ва рӯзгори осуда расидем. Ваҳдати миллӣ заминаи мустаҳкаме барои таъмини волоияти қонун, раҳоии иқтисодиёти кишвар аз бӯҳрон ва фароҳам овардани шароити мусоид барои зиндагии арзандаи шаҳрвандон гардид.
Дар идомаи чорабинӣ, муовини раиси вилояти Суғд Ҷамшед Ҷӯразода суханронӣ намуда, бори дигар аҳамияти ин рӯзро таъкид кард. Ӯ қайд намуд, ки Тоҷикистон имрӯз ҳамчун давлати соҳибистиқлол, демократӣ ва ҳуқуқбунёд дар арсаи ҷаҳонӣ шинохта шудааст. Ҷ.Ҷӯразода, муовини раиси вилоят шахсияти Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ҳамчун нақши калидӣ ва тақдирсоз дар ин роҳ арзёбӣ кард. Ӯ афзуд, ки саҳми бесобиқаи он кас дар таҳкими Ваҳдати миллӣ, ки имрӯз асоси пойдории давлат ва пешрафти ҷомеа аст, қобили таҳсин ва омӯзиш мебошад. Имрӯз Тоҷикистони азизи мо ба дастовардҳои назарраси сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ ноил гардидааст. Таҷрибаи сулҳофаринии тоҷикон аз ҷониби тамоми созмонҳои байналмилалӣ ҳамчун падидаи нодири таърих арзёбӣ шуда, дар кишварҳои гирифтори муқовимати шаҳрвандӣ дар ҷаҳон мавриди омӯзишу истифода қарор гирифтааст. Ин барои мо ифтихор аст, ки Тоҷикистон имрӯз рамзи сулҳу ҳамбастагӣ дар арсаи байналмилалӣ мебошад. Мардум дар ин рӯз бо рӯи сурху сари баланд ҷашн мегиранд ва бо ҳар гӯшаи вуҷудашон эҳсос мекунанд, ки ваҳдат ва истиқлол ду мафҳуми аз ҳам ҷудонопазиранд.
Дар фарҷоми чорабинӣ, аз ҷониби бахши фарҳанги ноҳия барномаи калони фарҳангӣ, ки аз таронаҳои дилангези ватандӯстӣ ва ифтихори миллӣ иборат буд, шукӯҳи ҷашнро афзуд. Ҳар як суруд, ҳар як рақс паёми сулҳу якдилӣ ва муҳаббатро ба Ватан интиқол медод. Ин рӯз на танҳо як ҷашн, балки ёдоварии доимӣ аз аҳамияти Ваҳдат ва арҷгузорӣ ба сулҳу оромӣ мебошад, ки заминаи асосии рушди Тоҷикистони азиз аст.
Хабарнигори “Парвозгоҳи бузургон”